برادر شهید: در آخرین روز اعزام بعد از مانور  طرح لبیک بهمن سال 62 اعزام شد بنده خودم اورکت نظامی خود را که یادگار 20 ماه جبهه و دوران سربازی بود را به او دادم و مبلغ ناچیزی هم پول تقدیم او کردم و همه بسیجیان در مسجد کاظم بیک جمع شدند و بعد از خداحافظی رهسپار جبهه شدند و شهید روحیه بسیار عالی داشت اصلاً فکر این که یک فرد مجروح است نبود .
شهید به همراه علی فردوس بودند که رفته بودند بالای تپه و وقتی که علی فردوس آمد پایین تا مهمات ببرد دید حلقه محاصره تنگ شده و قابل نجات نیستند و از طریق  بیسیم با شهید ما در ارتباط بود و در آخرین صحبت با او دیدند که حالت صدایش عوض شده و آخرین سخن شهید این بود که من فرکانس بیسیم را عوض می کنم تا دست دشمن نیفتد ولی کسی به طور کامل  خبری دقیق نیاورد و یکی از رزمندگان می گفت من صدای آخ شنیدم یکی دیگر چیز دیگری می گفت....

بخشی از وصیتنامه شهید ابوالحسن شکری حیدری
1. برادران و خواهران پیروی از اسلام و مسلمین در گرو 3 چیز است:
1)  اعتقاد و ایمان به خداوند متعال و بندگی و اخلاص و عمل در برابر او و نفی تمام عبودیتها و خودخواهی ها و شیاطین.
2)    وحدت و یکپارچگی و اتفاق، از تفرقه و نفاق و تهمت های دروغ که خواست شیاطین ضد انسانیت و ضد اسلام است بپرهیزید. فقط به خداوند و رسول (ص) اتکا کنید و پیروی از ائمه اطهار (ع) نایبان بر حق آنها را سر لوحه خود قرار دهید، و هر کاری را با نام خدا و رضای خدا و برای خدا شروع کنید و در موقع ناملایمات مأیوس نشوید، شاید یک آزمایش الهی باشد.
3)    اطاعت از رهبری بیدار و تزلزل ناپذیر... ما باید قدر این امام عزیز که نعمت بزرگی است بدانیم و از او پیروی بکنیم و کفران نعمت نکنیم و گرنه هلاک می شویم.

2. برادران و خواهران را به صبر و استقامت در راه خدا توصیه می کنم و نوید می دهم که فتح و ظفر نزدیک است. ( نصر من الله و فتح قریب)
3. برادران و ... از تهمت های ناروا و انگ زدن به اشخاص مخلص و مؤمن خودداری کنید و مواظب دشمنان اسلام باشید، که الان دشمن در کمین است، چه داخلی و چه خارجی.
4. خواهرم! تو نیز زینب زمان باش و از هر آنچه که هوس کردی بپرهیز و در راه خدا مبارزه کن.
5. برادرم! راه خدا بهترین راههاست. پوینده و کوشنده در این راه باش.